Osób, które lubią zbierać grzyby jest w Polsce bardzo wiele. Widać to szczególnie po liczbie grzybiarzy “wyrastających jak grzyby po deszczu” w miejscach, gdzie znaleźć można najbardziej okazałe gatunki, kiedy sprzyjają temu warunki atmosferyczne. Prezentujemy zatem zasady, których należy przestrzegać podczas grzybobrania, by nie tylko sobie zapewnić udane zbiory, ale także pozwolić innym na korzystanie z darów natury.
Podstawowym wyposażeniem każdego grzybiarza powinna być jego wiedza, dlatego też wybierając się do lasu należy przypomnieć sobie czym charakteryzują się najbardziej trujące gatunki grzybów i jak wyglądają. Warto także zabrać ze sobą osobę, której w kwestii znajomości odmian można powierzyć pełne zaufanie. Czasami dobrze sprawdza się podręczny atlas, który pozwoli rozwiać wszelkie wątpliwości. Przekazywaną natomiast z pokolenia na pokolenie prawdą jest, że najgroźniejsze gatunki posiadają pod swoim kapeluszem blaszki, jednak zasada ta nie sprawdza się w przypadku wszystkich grzybów, dlatego nie można być wobec niej bezkrytycznym. Tak zwaną gąbkę, po której rozpoznaje się najczęściej jadalne grzyby, mogą także posiadać ich silnie trujące odmiany, takie jak na przykład borowik ponury i szatański.
Oprócz dokładnej znajomości grzybów warto zgłębić także tajniki ich prawidłowego zbioru. Wśród grzybiarzy występuje często spór na temat wykręcania lub wycinania grzybów. Obydwie metody są dopuszczalne pod warunkiem, że nie zostanie uszkodzona grzybnia. Delikatne wykręcanie grzybów z podłoża sprawdza się w przypadku owocników o pełnym i twardym trzonie i pozwala często na rozpoznanie gatunków, można po nim zidentyfikować wiele trujących odmian. Owocniki o miękkim, gąbczastym trzonie bezpieczniej jest obcinać ostrym nożem, tuż przy ziemi. Każdorazowo pamiętać należy o przykryciu miejsca zbioru ściółką lub ziemią, co zapobiec ma wysychaniu grzybni i sprzyjać jej ponownemu owocowaniu. Stare i zwiędnięte grzyby lepiej zostawiać w lesie, ponieważ są one źródłem zarodków, z których powstanie nowa grzybnia. Ta sama zasada dotyczy młodych, niewykształconych jeszcze osobników. Grzyby mają miejsca preferowane, w których można je najczęściej spotkać. Najwięcej odmian wybiera jednak lasy mieszane, należą do nich borowiki, podgrzybki i koźlarze. Aby grzyby zachowały swoją świeżość i właściwości należy zbierać je do wiklinowego kosza. Niewskazane jest używanie plastikowych toreb i reklamówek, ponieważ dochodzi w nich do intensywnego parowania i zaparzania grzybów. Zaczynają one wydzielać lepki śluz, który sprzyja rozwojowi bakterii i niebezpiecznych dla zdrowia mikroorganizmów. Powoduje to także utratę ich wartości odżywczych i walorów smakowych.
Nie mniej ważne jest jednak miejsce zbioru. Absolutnie zakazane jest grzybobranie na terenach parków narodowych i rezerwatów, gdzie istnieje możliwość uszkodzenia wielu chronionych roślin. Dlatego też podczas poruszania się po lesie należy być ostrożnym, środek transportu najlepiej zostawić na wyznaczonym parkingu, ponieważ przemieszczanie się po zamkniętych dla ruchu szlakach może zakończyć się otrzymaniem mandatu. Na grzybobranie warto wybrać się bez psów, które mogłyby płoszyć inne zwierzęta. Odpowiednie zachowanie w lesie jest ważne ze względu na zabezpieczenie roślin. Podczas zbiorów należy dbać o to, by nie niszczyć żadnych gatunków, nawet tych trujących. Zasada ta jest także ważna w przypadku grzybów chronionych (borowik królewski, trufla letnia, smardz jadalny), których zbieranie jest zabronione.
Wyprawa na grzybobranie jest doskonałą formą aktywnego spędzenia czasu wolnego wspólnie z rodziną i bliskimi. Zbierając grzyby w lesie należy zadbać przede wszystkim o własne bezpieczeństwo, nie oznacza to jednak niszczenia dobrodziejstw jakie dała nam przyroda. Grzybobranie z pewnością zaliczy się do przyjemnych i zakończy obfitymi zbiorami tylko wtedy, kiedy będzie wykonywane w zgodzie z naturą i jej prawami.
