Grzybów w Polsce nie brakuje i trudno zaprzeczyć, że jest to kraj stanowiący prawdziwy raj dla grzybiarzy. Tysiące ludzi każdej jesieni wyrusza do lasów w poszukiwaniu smacznych, popularnych gatunków, takich jak borowiki czy koźlarze. Jednakże istnieją również takie grzyby jadalne, które są równie łatwe w zastosowaniu w kuchni, a nie wiele osób o nich wie. W naszych lasach kryją się fascynujące gatunki – ich znalezienie to prawdziwe szczęście.
Kozia broda
Kozia broda to wyjątkowy grzyb o wyjątkowym wyglądzie. Zdecydowanie nie przypomina ona np. popularnych podgrzybków. Kozią brodę można śmiało porównać do morskiej gąbki czy główki sałaty. Jej nazwa też odwołuje się do skojarzenia faktycznej koziej brody. Posiada nieregularny kształt i pofalowane płaty, a kolor grzyba zmienia się wraz z dojrzewaniem – początkowo cechuje się brudnobiałym odcieniem, lecz na końcu przyjmuje głęboki brąz. Z kozią brodą śmiało można eksperymentować w kuchni, a według koneserów uchodzi za jeden ze smaczniejszych grzybów.
Czasznica olbrzymia
Czasznica olbrzymia to jeden z największych grzybów występujących w Polsce. Posiada kształt przypominający kulę lub jajko, a jej powierzchnia jest gładka i biała. Owocniki czasznicy mogą sięgać nawet 50 cm średnicy oraz ważyć kilkanaście kilogramów! Ten gatunek na pierwszy rzut oka w zupełności nie przypomina grzyba, a raczej kamień czy, tak jak wskazuje sama nazwa, czaszkę. Smak młodej czasznicy jest z kolei podobny do pieczarki – doskonale zatem sprawdza się do duszenia, smażenia oraz grillowania.
Żagiew łuskowata
Żagiew łuskowata to kolejny mniej spotykany grzyb, którego warto szukać w starych drzewostanach bukowych lub w parkach. Charakteryzuje się sporym kapeluszem o jasnobrązowej, łuskowatej powierzchni. Rośnie głównie na pniach drzew, lecz można ją też spotkać na drewnie już martwych gatunków. Po przygotowaniu żagiew łuskowata wyróżnia się delikatnym, korzennym smakiem, co sprawia, iż jest świetnym dodatkiem do potraw warzywnych czy mięsnych. Należy jednak wiedzieć, że do spożycia nadają się wyłącznie młode owocniki tego gatunku grzyba.
Smardz stożkowaty
Smardz stożkowaty swoim wyglądem przypomina trujące odmiany, ale w rzeczywistości jest jadalnym grzybem o ciekawym kapeluszu. Posiada on kształt smukłego stożka z tępym szczytem. Cechuje się też szarawymi odcieniami oraz podłużnymi jamkami ustawionymi w pionowych szeregach. Mało powszechne jest również jego występowanie, gdyż smardz stożkowaty rośnie od marca do maja głównie w górskich dolinach lasów liściastych. Zła informacja jest natomiast taka, iż w Polsce znajduje się pod ochroną prawną.
Koźlarz pomarańczowożółty
Koźlarz pomarańczowożółty to z kolei grzyb, który, choć należy do popularnej rodziny borowikowatych, nie wiele grzybiarzy rozpoznaje. Najczęściej możemy go spotkać w lasach brzozowych. Kapelusz koźlarza osiąga od 5 do 15 cm i posiada pomarańczowe odcienie. Na powierzchni jest też szorstki oraz kosmkowaty, a u młodych okazów skóra wystająca poza brzegi się podwija. Koźlarz pomarańczowożółty posiada bogate zastosowanie kulinarne i jest niezwykle aromatyczny.
Polskie lasy to skarbnica niezwykłych grzybów, które są mniej znane, ale zasługują na uwagę. Każdy z tych pięciu gatunków wnosi coś unikalnego – od ciekawych smaków, dużej wartości odżywczej, przez właściwości zdrowotne, aż po intrygujący wygląd. Warto wiedzieć, jak wyglądają poszczególne grzyby, aby nie ominąć ich w czasie jesiennego grzybobrania.
