Borowik, kurka, kozak czy gąska – każdy grzybiarz bez wątpienia dobrze zna wskazane grzyby. Polskie lasy kryją jednak znacznie więcej skarbów, które mogą pojawić się na naszych talerzach. Dowiedz się, jakie mniej znane grzyby leśne możesz bez obaw zbierać!
Gąsówka fioletowawa – w sam raz na zaprawy
Pierwszym grzybem jadalnym, na którego mało kto w lesie zwraca uwagę, jednak po poddaniu go odpowiedniej obróbce termicznej cieszy smakiem, jest gąsówka filetowawa! Znajdziemy ją w lasach liściastych, najczęściej bukowych i świerkowych. Zazwyczaj rosną one w grupach w okolicach drzew. Poznać można ją po charakterystycznej “zabrudzonej” fioletowej barwie, która momentami wpada w brąz. Kapelusz przy brzegach jest delikatnie zakrzywiony do góry. Bez wątpienia, gdy natrafimy na młode owocniki rzucą nam się one oczy ze względu na mocno różową barwę. Gąsówka fioletowawa najlepiej smakuje marynowana z wyrazistymi smakami, na przykład na ostro. Zanim jednak to zrobimy, koniecznie trzeba je ugotować lub usmażyć, ponieważ surowa posiada truciznę, która oddziałuje na krwinki czerwone.
Po czym poznać purchawkę chropowatą?
Innym grzybem, który często grzybiarze omijają jest purchawka chropowata. Znajdziemy ja zarówno w lasach iglastych i liściastych. Jej owocniki posiadają charakterystyczne brodawki. Kapelusz jest na początku biały, później staje się brązowy. Warto jest jednak podkreślić, że należy jeść wyłącznie młode osobniki, które posiadają szereg pozytywnych substancji odżywczych. Purchawki zazwyczaj rosną w skupiskach, jednak częste są sytuacje, że znajdziemy ją występujące samotnie. Niestety odradza się ich zbierania, ponieważ na pierwszy rzut oka łatwo jest je pomylić z tęgoskórem, który należy do trujących. Po przekrojeniu jednak drugi ze wskazanych gatunków jest ciemny. Warto dodać, że purchawka ma szerokie zastosowanie w kuchni, może być usmażona na przykład klasycznie w bułce, tak jak kotlety, lecz nadaje się też do duszenia czy gotowania.
Nie taki muchomor straszny!
Oczywiście podkreślmy, że nie dotyczy to wszystkich muchomorów. Jednak odmianą, którą spokojnie możemy zbierać jest muchomor czerwieniejący o lekko brązowym kapeluszu, z charakterystycznymi białymi cętkami. Posiada on na spodzie białe blaszki i wysoki, bulwiasty trzon. Jeśli chodzi o miąższ o początkowo będzie on biały, a u dojrzałych osobników wydaje się różowy. Gdzie go szukać? Przede wszystkim w różnego rodzaju lasach, lecz także na łąkach czy dzikich drogach. Wskazane grzyby stanowią fantastyczny dodatek do wszelkiego rodzaju mięs, sosów czy też ryb. Podaż możemy je również samodzielnie, po uprzednim usmażeniu lub też dobrze sprawdzają się zamarynowane jako przekąska. Możliwości jest naprawdę wiele, a smaku muchomora czerwieniejącego na pewno nie zapomnimy!
Istnieje naprawdę wiele możliwości, jeśli chodzi o kwestie związane ze zbieraniem grzybów leśnych i dużo gatunków jest w stanie w pozytywny sposób nas zaskoczyć swoim smakiem. Pamiętajmy jednak, że kluczową kwestią jest bezpieczeństwo, dlatego nie zbierajmy okazów, co do których nie mamy pewności. Jeśli nie znamy się dobrze, warto jest wybrać się na leśne łowy w towarzystwie bardziej doświadczonego grzybiarza, którego darzymy dużym zaufaniem.
